Πέμπτη, 26 Οκτωβρίου 2017 10:10

Ρευματικές παθήσεις: Ακούστε το σώμα σας, προσέξτε τα συμπτώματα & ενημερωθείτε για τις εξελίξεις

Τα ρευματικά νοσήματα είναι περισσότερα από 200 και προσβάλλουν τις αρθρώσεις, τους μύες και τα μαλακά μόρια. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα εκφυλιστικά όπως η Οστεοαρθρίτιδα, τα μεταβολικά όπως η Οστεοπόρωση, οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες όπως η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, τα συστηματικά αυτοάνοσα φλεγμονώδη νοσήματα όπως ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος και τα αυτοφλεγμονώδη νοσήματα όπως τα Περιοδικά Εμπύρετα Σύνδρομα. Τα νοσήματα των δύο τελευταίων κατηγοριών προσβάλλουν εκτός από τις αρθρώσεις και εσωτερικά όργανα, όπως οι νεφροί, ο εγκέφαλος, η καρδιά, οι πνεύμονες κ.ά. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικής Ρευματολογικής Εταιρείας (ΕΡΕ-ΕΠΕΡΕ) κ. Χαράλαμπο Μπερμπερίδη, κάθε πόνος στη Σπονδυλική Στήλη (Αυχένας, πλάτη και μέση), πόνος ή και οίδημα σε μία ή και περισσότερες αρθρώσεις θα πρέπει να μας οδηγήσουν στο Ρευματολόγο για περαιτέρω έλεγχο και αντιμετώπιση.

Τα ρευματικά νοσήματα στο σήμερα

Πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι στην Ευρώπη 103.000.000 άτομα υποφέρουν από αρθρίτιδα και άλλες ρευματικές νόσους. Δυστυχώς, όμως, τα ρευματικά νοσήματα διαγιγνώσκονται καθυστερημένα ή δεν διαγιγνώσκονται καθόλου. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ακόμη και στα άτομα που ήδη πάσχουν από ρευματικό ή μυοσκελετικό νόσημα, αν γίνει έναρξη της θεραπείας 12 εβδομάδες μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων, αυτή μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις περαιτέρω βλάβες στις αρθρώσεις και να αυξήσει την πιθανότητα ύφεσης. Ενώ αν δεν ληφθεί η κατάλληλη θεραπεία, οι καθημερινές δραστηριότητες θα επηρεαστούν, μειώνοντας την ποιότητα ζωής και αυτό θα έχει αντίκτυπο στις σωματικές ικανότητες. Όπως ανέφεραν οι ειδικοί πρόσφατα, μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα επιπλέον εκατομμύριο εργαζόμενοι θα μπορούσαν να εργάζονται κάθε μέρα εάν η διάγνωση και η λήψη θεραπείας ήταν   ευρύτερα προσπελάσιμες για τα άτομα με Ρευματικά Νοσήματα. Παρ 'όλα αυτά, η γνώση της μεγάλης σημασίας που έχει η έγκαιρη διάγνωση είναι περιορισμένη στο ευρύ κοινό, στους ρευματοπαθείς αλλά και σ’ ένα μεγάλο ποσοστό των ιατρών και των επαγγελματιών υγείας. Για παράδειγμα, η ινομυαλγία παραμένει αδιάγνωστη στα 3 από τα 4 άτομα που πάσχουν και ο χρόνος διάγνωσης είναι κατά μέσο όρο 5 έτη.

Το 14% των ελλήνων επισκέπτονται το γιατρό τους με προβλήματα των αρθρώσεων

Στην Ελλάδα οι Ρευματικές Παθήσεις αποτελούν την πρώτη κατά σειρά αιτία (μεταξύ όλων των νοσημάτων) χρόνιου προβλήματος υγείας (38,7%), μακροχρόνιας και βραχυχρόνιας σωματικής ανικανότητας (47,2% και 26,2% αντίστοιχα) και ιατρικών επισκέψεων (20,5%) ενώ κατατάσσονται στη δεύτερη θέση ως αιτία κατανάλωσης συνταγογραφούμενων και μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (24,0% και 17,7% αντίστοιχα). Η αρθρίτιδα μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας και είναι συχνότερη σε άτομα ηλικίας άνω των 55 ετών. Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από αρθρίτιδα και συχνά παρουσιάζουν πιο σοβαρά συμπτώματα. Στη χώρα μας εκτιμάται ότι το 25% των ασθενών με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα εγκαταλείπει την εργασία μέσα στα 5 πρώτα χρόνια από τη διάγνωση, ενώ 1 στους 2 ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση σε Ρευματολόγο και σε κατάλληλη θεραπεία λόγω της πολύχρονης οικονομικής κρίσης που πλήττει περισσότερο τις ευπαθείς ομάδες.

 

Η σημαντικότητα της συμφιλίωσης με την ασθένεια

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Πανελληνίου Συλλόγου Ασθενών με Αυτοάνοσα Ρευματικά Νοσήματα ΑΚΕΣΩ & Ταμία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ασθενών, Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Παιδιών με Ρευματικά Νοσήματα ΡΕΥΜΑΖΗΝ κ. Λεωνίδα Φωτιάδη, όλοι έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε τις παγκόσμιες ημέρες ως αφορμή για να υποστηρίξουμε ή να εναντιωθούμε σε κάτι, υιοθετώντας τη διάζευξη «υπέρ» ή «κατά». Ωστόσο, όταν η παγκόσμια ημέρα αφορά μια ασθένεια, όπως η 12η Οκτωβρίου, που είναι αφιερωμένη στην αρθρίτιδα, η παραπάνω διπολική διάκριση δεν είναι αρκετή για να αναδείξει την περιπλοκότητα της σχέσης που ο ασθενής (οφείλει να) έχει με τη νόσο του. Ως αυτοάνοσα και χρόνια νοσήματα, οι αρθρίτιδες (ψωριασική, ρευματοειδής, αγκυλοποιητική και πλείστες άλλες) αφ’ης στιγμής εκδηλωθούν σε κάποιον, τον συνοδεύουν καθόλη τη διάρκεια της ζωής του, κάτι που μετατρέπει σε σκιαμαχία την προσπάθεια οριστικού αφανισμού της νόσου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχει δυνατότητα αντιμετώπισης. Άλλωστε θα ήταν ανόητο να υποστηρίξει κανείς την εθελοτυφλία και την υποτίμηση της επικινδυνότητας ενός αυτοάνοσου νοσήματος που προσβάλλει κατ’εξοχήν τις αρθρώσεις και δύναται να προκαλέσει πληθώρα προβλημάτων στον πάσχοντα. Ωστόσο, όπως λέει ο κ. Φωτιάδης, ο χρόνιος χαρακτήρας του νοσήματος απαιτεί, παράλληλα με τη συστηματική αντιμετώπισή του, και μια εσώτερη αποδοχή της συνύπαρξης με αυτό, μια διαδικασία σκέψης που θα οδηγήσει σε αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «συμφιλίωση». Η συμφιλίωση με την ασθένεια δεν πρέπει να συγχέεται με την αφ’υψηλού άρνηση και την υποτίμησή της, οι οποίες μπορεί να επιφέρουν εξαιρετικά δυσάρεστες συνέπειες στην εξέλιξη της αρθρίτιδας. Συμφιλίωση σημαίνει μια σειρά από πράγματα: αποδέχομαι ότι θα ζήσω με την αρθρίτιδα, την αναγνωρίζω ως μέρος του εαυτού μου, μαθαίνω τις ιδιοτροπίες της, καταφέρνω να την ελέγχω και να την συγκρατώ, δεν πασχίζω να κρύψω την ύπαρξή της από τους γύρω μου, δεν αισθάνομαι ντροπή ή ενοχή για αυτήν, δεν αυτοοικτίρομαι, μαθαίνω όσα περισσότερα μπορώ γι’αυτήν, ενημερώνομαι και κατόπιν διεκδικώ την ιδιότητά μου ως συνειδητοποιημένου ασθενούς. Το τελευταίο ίσως χρειάζεται μια περαιτέρω ανάπτυξη: το να είσαι συνειδητά ασθενής σημαίνει ότι έχεις σαφή επίγνωση της κατάστασής σου καθώς και των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτή σου την ιδιότητα. Παρότι η λέξη «ασθενής» παραπέμπει συνειρμικά σε μια κατάσταση τρωτότητας και αδυναμίας, στον σύγχρονο κόσμο ο ασθενής οφείλει να ξέρει πώς θα ενδυναμώσει την ταυτότητά του διεκδικώντας την κοινωνική του αξιοπρέπεια και την ει δυνατόν πληρέστερη παροχή υπηρεσιών υγείας. Όμως, θα ήταν λάθος το ταυτοτικό στοιχείο της ασθένειας να απορροφήσει την προσωπικότητα του ασθενούς: είμαι ασθενής σημαίνει πρωτίστως πως είμαι άνθρωπος και πολίτης και απαιτώ να χαρώ τη ζωή ως άνθρωπος και πολίτης, εγκολπώνοντας παράλληλα σε αυτήν τις ιδιαιτερότητες που συνδέονται με ένα αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μου, που μου παρέχει την πρόσθετη ιδιότητα του ασθενούς. Η ταυτότητα που σκιαγραφήσαμε παραπάνω είναι κατ’αρχήν ατομική, καθώς κάθε άτομο νοσεί ως υποκείμενο, γι’αυτό και απαιτείται η εξατομίκευση του θεραπευτικού σχήματος σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό, που δεν είναι άλλος από τον ρευματολόγο. Η σχέση ανάμεσα στον ιατρό και τον ασθενή είναι κομβικής σημασίας για τις χρόνιες εξελικτικές ασθένειες και συνεπώς πρέπει να διέπεται από εμπιστοσύνη, κατανόηση και αμοιβαίο σεβασμό, ώστε μέσα από την αλληλεπίδραση των δύο να δρομολογηθεί μια χάραξη του ενδεικνυόμενου για κάθε άτομο θεραπευτικού πλάνου. Με αυτό δεν εννοούμε ασφαλώς την εξίσωση των δύο ρόλων, αλλά την ασθενοκεντρική προσέγγιση που θα λαμβάνει σοβαρά υπ’όψιν το προσωπικό βίωμα του πάσχοντος και τον σεβασμό του ως αυτόνομης προσωπικότητας. Επιπροσθέτως, όπως αναφέρει ο κ. Φωτιάδης, η υπό συζήτησιν ταυτότητα μπορεί να λειτουργήσει και ως ενωτικό νήμα για τη σύνδεση του ατόμου με μια ευρύτερη κοινότητα, που θα τον περιέχει χωρίς να τον ισοπεδώνει. Τα κοινά χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν οι αρθρίτιδες τοποθετούν αυτομάτως τον νοσούντα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, εντάσσοντάς τον σε μια οιονεί «οικογένεια» ανθρώπων που πάσχουν από την ίδια νόσο και ως εκ τούτου μοιράζονται κοινές εμπειρίες. Γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο έχουν συσταθεί οι σύλλογοι ασθενών, που προσφέρουν μια θεσμική υπόσταση στην κοινοτιστική ταυτότητα των ασθενών, σφυρηλατώντας το αίσθημα συλλογικότητας και ομαδικής θωράκισης των μελών τους. Για τους λόγους αυτούς συστάθηκε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ασθενών με Αυτοάνοσα Ρευματικά Νοσήματα ΑΚΕΣΩ, ένας σύλλογος ο οποίος δημιουργήθηκε αποκλειστικά από τους ασθενείς για του ασθενείς με έδρα του τη Θεσσαλονίκη. Στην οικογένεια του ΑΚΕΣΩ, οι ασθενείς μπορούν να απευθυνθούν, να γίνουν μέλη της και να γίνουν κοινωνοί όλων όσων προσφέρονται με σκοπό την ενδυνάμωση, ενημέρωση και εκπαίδευση των ιδιών. Βέβαια, ο σκοπός ενός τέτοιου συλλόγου δεν είναι μονάχα αυτός: οι σύλλογοι ασθενών λειτουργούν ως συσπειρώσεις που έχουν την ικανότητα και τη δύναμη όχι μόνο να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν, αλλά και να ασκήσουν πίεση στα κέντρα λήψης αποφάσεων σχετικά με όσα ζητήματα επηρεάζουν τους ασθενείς. Στα πλαίσια αυτά, η πλειοψηφία των Συλλόγων Ρευματοπαθών ανά την Ελλάδα, αντιλαμβανόμενη την ανάγκη συσπείρωσης σε μια ενιαία φωνή έναντι στην πολιτεία με στόχο την αποτελεσματικότερη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ρευματοπαθών, ενώθηκε κάτω από την σκέπη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ασθενών, Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Παιδιών με Ρευματικά Νοσήματα ΡΕΥΜΑΖΗΝ, ώστε μέσα από τη δράση της να διασφαλιστούν τα ήδη κατοχυρωμένα δικαιώματα των ασθενών αλλά και την διεκδίκηση επιπλέον δικαιωμάτων τα οποία οφείλει η πολιτεία να παρέχει στους ρευματοπαθείς. Συνοψίζοντας, λοιπόν, ο εκπαιδευμένος ασθενής διαμορφώνεται ως ένα δυναμικό υποκείμενο με αυτεπίγνωση κι αυτοσυνείδηση, γνωρίζει ό,τι τον αφορά και παρακολουθεί τις εξελίξεις, ξέρει να φροντίζει τον εαυτό του αλλά και να ζητά βοήθεια, κατοχυρώνει τον σεβασμό στην ατομικότητά του αλλά αντλεί και τα οφέλη της ομαδικότητας.

«Η ψυχρή μέθοδος» αντιμετώπισης του πόνου

Ένα νέο προϊόν με την ονομασία Myogel και με μοναδική σύνθεση και τρόπο δράσης ήρθε να ανακουφίσει αποτελεσματικά από πόνους μυών και αρθρώσεων βασιζόμενο στις ευεργετικές ιδιότητες της Κρυοθεραπείας η οποία είναι γνωστή και ως «Η ψυχρή μέθοδος»

Το Myogel της BRADEX είναι ένα 100% φυσικό προϊόν που περιέχει Άρνικα, Δεντρολίβανο, Ευκάλυπτο, και Μενθόλη και αποτελεί την πρώτη επιλογή στην συμπληρωματική αγωγή και την αποκατάσταση των ασθενών.

Τι προσφέρει όμως κάθε ένα από τα συστατικά του;

Άρνικα: Φυσικό συστατικό που χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από τα συμπτώματα των διαστρεμμάτων, αθλητικών κακώσεων, υπερβολικής προπόνησης, μυϊκών κακώσεων. Βοηθά στην αποκατάσταση της δυσκαμψίας και την απομάκρυνση του οιδήματος.

Δεντρολίβανο: Φυσικό συστατικό που βοηθά στην χαλάρωση των μυών και στην συμπληρωματική αγωγή των ασθενών με ρευματισμούς και αρθρίτιδες.

Μενθόλη: Προκαλεί αγγειοδιαστολή στα σημεία που εφαρμόζεται δημιουργώντας αίσθημα ψύξης και δρα συνεργικά με τα άλλα συστατικά στην απομάκρυνση του οιδήματος και στην μυοχαλάση.

Ευκάλυπτος: Τονώνει την κυκλοφορία τοπικά. Δίνει μαζί με το δεντρολίβανο ένα εξαιρετικό άρωμα βοηθώντας στην χαλάρωση και στην ευεξία του ασθενούς.

Τέλος να αναφερθεί ότι το Myogel διατίθεται σε 2 συσκευασίες των 500ml και 125ml για εφαρμογή σε κάθε σημείο πόνου!

 

Η ψωριασική αρθρίτιδα επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών

Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μία χρόνια, συστηματική φλεγμονώδης νόσος με κύρια συμπτώματα την διόγκωση και τον πόνο των περιφερικών αρθρώσεων, την ενθεσίτιδα και την δακτυλίτιδα. Η κλινική της εικόνα ποικίλλει. Συναντάται σε ένα ποσοστό περίπου 30% των ασθενών που πάσχουν από ψωρίαση και τυπικά ακολουθεί την εμφάνιση της μετά από 8–10 έτη περίπου. Η επίπτωση και ο επιπολασμός της παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις. Μία σχετική μετά-ανάλυση που διεξήχθη αναφέρει ένα μεγάλο εύρος ετήσιου επιπολασμού με ποσοστά περιστατικών να κυμαίνονται από 0.1 έως 23.1 ανά 100,000000 (μέσος όρος 6.4/100,000) κατοίκων, με σημαντικές διαφορές ανά χώρα. Ο μέσος όρος ηλικίας εμφάνισης της ψωριασικής αρθρίτιδας ποικίλλει επίσης με αναφορές από 40.7 και 52.0 έτη (μέση τιμή 47.7 έτη) . Η νόσος επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, την παραγωγικότητα τους στην εργασία και οδηγεί σε υψηλά ποσοστά χρήσης των μονάδων υγείας. Η πρόοδος των αρθρικών βλαβών συνδυάζεται με μεγαλύτερη ανικανότητα και η πτωχή ποιότητα ζωής αυξάνει τον περιορισμό στις καθημερινές δραστηριότητες των ασθενών. Το φάσμα των συννοσηροτήτων που περιλαμβάνουν την αδιαφοροποίητη αρθρίτιδα, την υπέρταση, την κατάθλιψη, το διαβήτη και την καρδιαγγειακή νόσο καταγράφονται με μεγάλη συχνότητα όπως η παχυσαρκία. Αυτά τα στοιχεία είναι σε συμφωνία με προηγούμενες αναφορές που εκτιμούν ότι ο υψηλός επιπολασμός των καρδιαγγειακών συμβαμάτων και οι συνοδοί παράγοντες κινδύνου όπως ο διαβήτης και άλλα χρόνια νοσήματα είναι πιο συχνά σε ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα από ότι σε ασθενείς με ψωρίαση μόνο ή τον υγιή πληθυσμό. Το υψηλό φορτίο φλεγμονής της νόσου επιδεινώνει την σοβαρότητα των συννοσηροτήτων, όπως την παχυσαρκία και την καρδιαγγειακή νόσο, ενώ η κατάθλιψη και οι διαταραχές ύπνου κυμαίνονται σε ποσοστά από 20% έως 50% σύμφωνα με την βιβλιογραφία και πιο συχνά σε ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα από ότι σε ψωρίαση μόνο. Έχει διαπιστωθεί ότι η IL-17A, μία πρωτεΐνη που ευοδώνει τη φλεγμονή και διαδραματίζει βασικό ρόλο στη ψωριασική αρθρίτιδα και η ψωρίαση. Στην ψωριασική αρθρίτιδα, τα αυξημένα επίπεδα IL-17A στον αρθρικό υμένα μπορεί να πυροδοτήσουν ανοσολογική απάντηση και να οδηγήσουν στη φλεγμονή των αρθρώσεων. Ο κεντρικός ρόλος της IL-17A στην ανάπτυξη φλεγμονωδών αρθροπαθειών την καθιστά υποσχόμενο στόχο για θεραπευτικές παρεμβάσεις.

 

Περίπου το 45% των ατόμων με ψωριασική αρθρίτιδα δεν είναι ικανοποιημένοι από τις τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές. Μέχρι σήμερα, οι θεραπείες που αποτελούσαν τη θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών με ψωριασική αρθρίτιδα ήταν κυρίως οι αντι-TNF παράγοντες. Ωστόσο, το 30-40% των ασθενών αποτυγχάνει να ανταποκριθεί, ενώ η αποτελεσματικότητα μπορεί να μειωθεί με την πάροδο του χρόνου ακόμα και στους ασθενείς που ανταποκρίθηκαν αρχικά σε αυτή τη θεραπεία. Εξακολουθεί, λοιπόν να υπάρχει σημαντική ανεκπλήρωτη κλινική ανάγκη για καινοτόμες θεραπείες που προσφέρουν καλύτερο έλεγχο της νόσου και μακροχρόνια πρόληψη της δομικής βλάβης των αρθρώσεων στους ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα.

 

Νέα δεδομένα για την απρεμιλάστη στην ψωριασική αρθρίτιδα

Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών που πάσχουν από ψωρίαση μπορεί να αναπτύξει ψωριασική αρθρίτιδα στην οποία, εκτός των δερματικών βλαβών της ψωρίασης, υπάρχουν και άλλες κλινικές εκδηλώσεις που συχνά προκαλούν πόνο, καθώς και οίδημα και ευαισθησία, ιδιαίτερα γύρω από τις αρθρώσεις. Είναι σαφές ότι οι δύο παθήσεις συνδέονται στενά και ότι, εάν δεν αντιμετωπιστεί, η ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στην κινητικότητα και τη σωματική λειτουργία. Οι αρθρώσεις των ασθενών που πάσχουν από ψωριασική αρθρίτιδα συχνά παρουσιάζουν οίδημα και πόνο, οδηγώντας σε σημαντική αναπηρία. Το 89% των ασθενών με ψωριασική αρθρίτιδα δηλώνει ότι αισθάνεται πόνο στις αρθρώσεις, ενώ δυο διακριτές κλινικές εκδηλώσεις της ψωριασικής αρθρίτιδας είναι η δακτυλίτιδα, η φλεγμονή δηλαδή ενός ολόκληρου δακτύλου και η ενθεσίτιδα, η φλεγμονή στις θέσεις όπου οι τένοντες ή οι σύνδεσμοι προσφύονται στο οστό. Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωριασικής αρθρίτιδας έχει σημειώσει σημαντική εξέλιξη, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, με μία από τις πιο πρόσφατες εξελίξεις να αφορά σε ένα μικρό μόριο που χορηγείται από του στόματος, την απρεμιλάστη. Στο Ετήσιο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ρευματολογίας, EULAR 2017, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Μαδρίτη παρουσιάστηκαν αποτελέσματα του εκτεταμένου προγράμματος κλινικών μελετών για το μικρό αυτό μόριο που αξιολόγησαν τη μακροχρόνια ανταπόκρισή του σε διάφορες παραμέτρους ενεργού φλεγμονής, αλλά και την ασφάλεια. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του κλινικού προγράμματος PALACE, στο οποίο συμμετείχαν ασθενείς υπό θεραπεία με απρεμιλάστη για τέσσερα συνεχή χρόνια, παρουσιάστηκαν κλινικά σημαντικές βελτιώσεις ως προς τα σημεία και τα συμπτώματα της ψωριασικής αρθρίτιδας, τη σωματική λειτουργία και τις σχετιζόμενες με την ψωρίαση δερματικές εκδηλώσεις. Παρατηρήθηκαν, επίσης, βελτιώσεις στον αριθμό των διογκωμένων αρθρώσεων σε ολόκληρη τη διάρκεια της μελέτης, από -50,5% στο τέλος του πρώτου έτους σε -84,2% στην τετραετία, ενώ ο αριθμός ευαίσθητων αρθρώσεων επίσης βελτιώθηκε από -45,1% στο πρώτο έτος σε -78,1% στα τέσσερα έτη, στους ασθενείς που αξιολογήθηκαν σε αυτό το χρονικό σημείο. Στη διάρκεια της τετραετούς παρακολούθησης παρατηρήθηκαν και σημαντικές βελτιώσεις στη λειτουργικότητα. Παράλληλα, αξιολογήθηκε και ο αντίκτυπος στην κόπωση, καθώς οι ασθενείς αναφέρουν την κόπωση ως μια αρνητική επίδραση της νόσου ή και της θεραπείας, με μετρήσεις που κατέδειξαν μείωση της κόπωσης. Στο Συνέδριο EULAR 2017 παρουσιάστηκαν, τέλος, και τα αποτελέσματα των δεδομένων ασφάλειας από τη θεραπεία με απρεμιλάστη, τα οποία επιβεβαίωσαν το ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας χωρίς επιπρόσθετους προβληματισμούς από τη μακροχρόνια χορήγηση του φαρμάκου.

 

Βιολογική θεραπεία με εναλλακτικό μηχανισμό δράσης για τη θεραπεία της ψωριασικής αρθρίτιδας

Η έγκριση της ουστεκινουμάμπης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την θεραπεία της ενεργού ψωριασικής αρθρίτιδας έχει φέρει μια σημαντική, νέα θεραπευτική επιλογή στους ασθενείς. Η ουστεκινουμάμπη είναι το πρώτο φάρμακο, σε μια νέα κατηγορία βιολογικών παραγόντων,που είναι πλέον διαθέσιμο για τους ασθενείς που πάσχουν από ενεργό ψωριασική αρθρίτιδα, μια χρόνια αυτοάνοση ασθένεια που χαρακτηρίζεται από διόγκωση και ευαισθησία στις αρθρώσεις, περιαρθρική φλεγμονή (ενθεσίτιδα, δακτυλίτιδα), καθώς και ψωρίαση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε την έγκριση της με βάση την ανασκόπηση των δεδομένων από τις δύο πιλοτικές Φάσης ΙΙΙ πολυκεντρικές, τυχαιοποιημένες διπλά-τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες της ουστεκινουμάμπης, ένα πλήρως ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα αντί-ιντερλευκίνης (IL) -12/23p40, που χορηγείται υποδορίως, σε ασθενείς με ενεργή ψωριασική αρθρίτιδα (PSUMMIT Ι και PSUMMITII). Οι δοκιμές αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα και τηνασφάλεια της υποδορίως χορηγούμενης δόσης ουστεκινουμάμπης 45 mg ή 90 mg κατά τις εβδομάδες 0, 4, και στησυνέχεια κάθε 12 εβδομάδες. Οι δοκιμές αυτές περιελάμβαναν ασθενείς που διαγνώστηκαν με ενεργό ψωριασική αρθρίτιδα οι οποίοι είχαν τουλάχιστον πέντε ευαίσθητες αρθρώσεις και πέντε με οίδημα και τα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) ήταν τουλάχιστον 0.3 mg/dL παρά την προηγούμενη θεραπεία με συμβατικές θεραπείες. Η PSUMMITII επίσης συμπεριέλαβε, ασθενείς που είχαν δοκιμάσει στο παρελθόν θεραπεία με αναστολείς του TNF. Το πρωταρχικόκαταληκτικό σημείο για τις δύο μελέτες ήταν το ποσοστό των ασθενών που αποδεικνύουν τουλάχιστον 20 τοις εκατόβελτίωση στα σημεία και τα συμπτώματα της αρθρίτιδας (Αμερικανικό Κολέγιο Ρευματολογίας [ACR] 20) την εβδομάδα24. Δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία την εβδομάδα 24 ήταν: η βελτίωση του Δείκτη Αναπηρίας του Ερωτηματολογίου Αξιολόγησης της Υγείας (HAQ-DI), 50 ή 70 % βελτίωση των σημείων και συμπτωμάτων της αρθρίτιδας (ACR 50 ή ACR70) και τουλάχιστον 75 % βελτίωση στις δερματικές ψωριασικές αλλοιώσεις όπως αυτές αξιολογούνται από το ΔείκτηΨωρίασης (PASI 75) σε ασθενείς με τουλάχιστον τρία τοις εκατό προσβολή της επιφάνειας του δέρματος με ψωρίασηκατά την έναρξη. Οι μελέτες κατέγραψαν επίσης βελτιώσεις στις τιμές της ενθεσίτιδας και δακτυλίτιδας για τους ασθενείς με ενθεσίτιδα και / ή δακτυλίτιδα κατά την έναρξη. Τα αποτελέσματα ασφάλειας της ουστεκινουμάμπης που παρατηρήθηκαν στις μελέτες PSUMMIT ήταν αντίστοιχα με τοήδη καταγεγραμμένο ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας της ουστεκινουμάμπης, για έως και 5 έτη κλινικών δεδομένων, στηνένδειξη για μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση κατά πλάκας .

 

Άδεια κυκλοφορίας στο sarilumab για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας

Η Sanofi και η Regeneron Pharmaceuticals,Inc.ανακοίνωσαν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε άδεια κυκλοφορίας στο sarilumab, για τη θεραπεία της μέτριας έως σοβαρής ενεργής ρευματοειδούς αρθρίτιδας σε ενήλικες ασθενείς οι οποίοι παρουσιάζουν ανεπαρκή ανταπόκριση–ή μη ανοχή–σε ένα ή περισσότερα τροποποιητικά της νόσου αντιρρευματικά φάρμακα (DMARDs), όπως η μεθοτρεξάτη (MTX). Το sarilumab μπορεί να χορηγηθεί ως μονοθεραπεία σε περίπτωση μη ανοχής στη μεθοτρεξάτη(MTX)ή εφόσον δεν ενδείκνυται θεραπεία με μεθοτρεξάτη. Το sarilumab είναι ένα ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα που συνδέεται με τον υποδοχέα της ιντερλευκίνης-6 (IL-6R) και αναστέλλει την προφλεγμονώδη σηματοδότηση που μεσολαβείται από την ιντερλευκίνη-6 (IL-6). Αυξημένα επίπεδα ιντερλευκίνης-6(IL-6) εντοπίζονται στο αρθρικό υγρό ασθενών που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα και παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στην παθολογική φλεγμονή όσο και στην καταστροφή των αρθρώσεων, που αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Η έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βασίζεται στην υιοθέτηση θετικής γνωμοδότησης από την Επιτροπή Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA), η οποία αξιολόγησε αποτελέσματα από επτά Φάσης 3 κλινικές μελέτες στο πλαίσιο του παγκόσμιου προγράμματος κλινικής ανάπτυξης SARIL-RA. Αυτές οι μελέτες συμπεριλαμβάνουν δεδομένα από περισσότερους από 3.300ενήλικεςμεμέτριαέωςσοβαρήενεργήρευματοειδή αρθρίτιδα οι οποίοι εμφάνισαν ανεπαρκή ανταπόκριση ή μη ανοχή σε ένα ή περισσότερα βιολογικά ή μη βιολογικά τροποποιητικά της νόσου αντιρρευματικά φάρμακα(DMARDs).

Το Sarilumab έχει επίσης εγκριθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά. Οιεταιρείεςέχουνκαταθέσειαιτήσειςγιαέγκρισηκαισεπολλέςάλλεςχώρες ανά τον κόσμο.

Παρατεταμένη βελτίωση για τη αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα και τη ψωριασική αρθρίτιδα

Η Novartis ανακοίνωσε στοιχεία που δείχνουν ότι η σεκουκινουμάμπη επιτυγχάνει παρατεταμένη βελτίωση στα σημεία και τα συμπτώματα της ενεργού αγκυλοποιητικής σπονδυλαρθρίτιδας (AΣ) στα 3 έτη, οι οποίες είναι αντίστοιχες με τα προηγούμενα ευρήματα στην ενεργό ψωριασική αρθρίτιδα (ΨΑ) στα 3 έτη. Νέα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι η σεκουκινουμάμπη παρέχει ταχεία και παρατεταμένη ανακούφιση του πόνου στους ασθενείς με ενεργό ΨΑ έως και τα 2 έτη. Τα ευρήματα αυτά παρουσιάστηκαν στο Ετήσιο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ρευματολογίας (EULAR 2017), το οποίο έγινε στη Μαδρίτη. Η σεκουκινουμάμπη είναι ο μόνος πλήρως ανθρώπινος αναστολέας της ιντερλευκίνης-17A (IL-17A) που απέδειξε τριετή αποτελεσματικότητα και ασφάλεια σε μελέτες Φάσης III τόσο στην ΑΣ όσο και στην ΨΑ, οι οποίες είναι χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις που καταβάλλουν τους ασθενείς. Η σεκουκινουμάμπη χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία της μέτριας έως σοβαρής ψωρίασης, η οποία είναι σημαντική, καθώς έως και 8 στους 10 ασθενείς με ΨΑ πάσχουν επίσης από ψωρίαση. Η σεκουκινουμάμπη είναι ο μόνος αναστολέας της IL-17A που έχει λάβει έγκριση για την ψωρίαση, την ΨΑ και την ΑΣ, ενώ περισσότεροι από 80.000 ασθενείς παγκοσμίως ακολούθησαν αγωγή σε όλες τις ενδείξεις με αυτό το φάρμακο μετά την κυκλοφορία του στην αγορά.

 

Συναπόφαση στην θεραπεία: Αναγκαιότητα η πολυτέλεια;

Ο ασθενής με ρευματοειδή αρθρίτιδα εκτός του ότι έχει να αντιμετωπίσει ένα δύσκολο νόσημα με σημαντικές επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα της ζωής του πολλές φορές έχει λανθασμένη η ελλιπή ενημέρωση για το ίδιο το νόσημα, φόβο και ανησυχίες για τα φάρμακα και τις επιπτώσεις του νοσήματος στην υγεία του, συχνά δε ακόμα και άρνηση αποδοχής του ίδιου του νοσήματος, όπως λέει χαρακτηριστικά Πρόεδρος του Συλλόγου Ρευματοπαθών Κρήτης Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ασθενών, Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων των παιδιών με Ρευματικά Νοσήματα «ΡευΜΑζην» κα Κατερίνα Κουτσογιάννη. Χρειάζεται λοιπόν όλες τις ανησυχίες του τα ερωτήματα του, τις επιλογές που έχει σε σχέση με τις θεραπείες καθώς και τις ανάγκες και προσδοκίες του να μπορεί να τις συζητήσει με τον γιατρό του. Η επικοινωνία και η συνεργασία επομένως ασθενή γιατρού στην αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, όπως και στα περισσότερα χρόνια νοσήματα, είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την επιτυχή διαχείριση του νοσήματος. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Αντιμετώπιση των Ρευματικών Νοσημάτων (EULAR) η θεραπεία των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα θα πρέπει να βασίζεται σε κοινή απόφαση του ασθενούς με τον θεράποντα γιατρό του.

Τι είναι όμως η συναπόφαση και πως μπορεί να εφαρμοστεί;

Σύμφωνα με την κα Κουτσογιάννη, συναπόφαση (shared decision making ) είναι η συζήτηση που διεξάγεται μεταξύ του ασθενούς και του γιατρού με σκοπό να πάρουν μαζί μια απόφαση σχετικά με την θεραπευτική αγωγή. Σ’ αυτή την συζήτηση τόσο ο γιατρός όσο και ο ασθενής, χρειάζεται να αντιληφθούν τι είναι σημαντικό για τον καθένα όταν επιλέγουν την κατάλληλη θεραπεία. Για να είναι όμως η συναπόφαση εφικτή θα πρέπει ο γιατρός να παρέχει στον ασθενή πληροφορίες σχετικά με όλες τις θεραπευτικές επιλογές για το πρόβλημα της υγείας του. Θα πρέπει επίσης να παρέχει πληροφορίες σχετικά με μια επιλογή που είναι ιατρικώς ενδεδειγμένη για το συγκεκριμένο ασθενή με βάση το προσωπικό του ιατρικό ιστορικό και τα αποτελέσματα των εργαστηριακών του εξετάσεων. Ο ασθενής από την πλευρά του θα πρέπει με σαφήνεια να δίνει στον γιατρό του πληροφορίες γύρω από την ζωή του και τις εμπειρίες τους σε σχέση με την ασθένεια, τις προσδοκίες από την θεραπεία και τους μικρούς η μεγάλους προσωπικούς του στόχους. Γνωρίζει όσο κανένας άλλος ότι μια θεραπευτική επιλογή μπορεί να ταιριάζει καλύτερα στον τρόπο ζωή του από κάποια άλλη. Υπάρχει όμως δυνατότητα στις σημερινές συνθήκες με τα πολλαπλά προβλήματα στον χώρο της υγείας η συναπόφαση να γίνει πραγματικότητα; Ποια είναι τα εμπόδια; Μπορούν να ξεπεραστούν και πώς; Με ποιο τρόπο θα αναπτυχθεί η σχέση εμπιστοσύνης και κατανόησης και από τις δυο πλευρές ώστε να προχωρήσουν στην από κοινού επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής ;

Στα παραπάνω ερωτήματα επιχειρούν να δώσουν απάντηση ασθενείς και γιατροί   συζητώντας από κοινού στις ομάδες εργασίας που διοργανώνει ο Σύλλογος Ρευματοπαθών Κρήτης σε συνεργασία με Συλλόγους μέλη της Ομοσπονδίας «Ρευμαζην» στην κοινή προσπάθεια του να διερευνήσουν την δυνατότητα εφαρμογής της συναπόφασης και τις προϋποθέσεις που χρειάζονται γι αυτό. Μέχρι τώρα, όπως αναφέρει η κα Κουτσογιάννη έχουν πραγματοποιηθεί έξι εργαστήρια(workshops)δύο στο Ηράκλειο, ένα στα Χανιά ,δύο στη Θεσσαλονίκη και ένα στην Πάτρα όπου συμμετείχαν συνολικά 118 έμπειροι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και 57 επαγγελματίες υγείας μεταξύ των οποίων ήταν ρευματολόγοι, ορθοπεδικοί, γενικοί γιατροί και νοσηλευτές. Όλοι συμφώνησαν στην χρησιμότητα της συναπόφασης τόσο για τον ασθενή όσο και για τον επαγγελματία υγείας, αλλά και στις δυσκολίες εφαρμογής της στο δύσκολο περιβάλλον ειδικά στο χώρο της δημόσιας υγείας. Ως βασικά εμπόδια εντοπίστηκαν ο περιορισμένος χρόνος κατά την διάρκεια των τακτικών επισκέψεων, η παγιωμένη νοοτροπία του γιατρού που θεωρεί ότι η επιλογή της θεραπείας είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη, αλλά και του ασθενή που διστάζει να εμπλακεί σ αυτή τη διαδικασία, πολλές φορές λόγω έλλειψης επαρκών πληροφοριών, η ελλιπής εκπαίδευση και βέβαια τα προβλήματα στον χώρο της υγείας με βασικότερα την μεγάλη αναμονή για ραντεβού αλλά και τον περιορισμένο αριθμό ειδικευμένων επαγγελματιών υγείας. Η προετοιμασία του ασθενή πριν την τακτική επίσκεψη του, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών για μεταφορά των ιατρικών δεδομένων του ασθενή στο γιατρό του προκειμένου να εξοικονομηθεί χρόνος καθώς και η εκπαίδευση τόσο των γιατρών όσο και των ασθενών στην διαδικασία της συναπόφασης και στα οφέλη της είναι κάποιες από τις λύσεις που προτάθηκαν από τους συμμετέχοντες στα εργαστήρια. Στον προγραμματισμό των δράσεων μας είναι η διοργάνωση και άλλων παρόμοιων εργαστηρίων, καθώς και εκπαίδευση τόσο των ασθενών όσο και των γιατρών, έχοντας πάντα κατά νου ότι οι γιατροί μπορεί να είναι οι πλέον ειδικοί στη θεραπεία μας, εμείς, ως ασθενείς, είμαστε «εμπειρογνώμονες σε ζητήματα που αφορούν την υγεία μας και την ποιότητα ζωής μας".

 

Πηγή: Health Daily

Ανθή Αγγελοπούλου

Παρακαλώ εισάγεται το όνομα χρήστη και τον κωδικό που σας έχουν δοθεί. Προσοχή! Η σύνδεση σε "κλειδωμένες" ενότητες του portal απευθύνεται αποκλειστικά σε επαγγελματίες υγείας και μόνο.