Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από το Νοσοκομείο Αμαλία Φλέμιγκ και αυτό δεν είναι ο ιός του Ebola όπως λέει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου και συνεχίζει. Οι εργαζόμενοι δίνουν δείγματα γραφής πολλά χρόνια τώρα και έχουν αποδείξει πως μπορούν να ανταποκριθούν στα δύσκολα. Ο πραγματικός κίνδυνος είναι η παρατεταμένη κατάσταση ανασφάλειας και αβεβαιότητας σχετικά με το μέλλον, την προοπτική, την ταυτότητα και το ρόλο του πολύπαθου Νοσοκομείου στο οποίο εργάζονται όλα αυτά τα χρόνια.

Η κατάσταση αυτή έχει ενταθεί περαιτέρω παρακολουθώντας τα αλλοπρόσαλλα σενάρια, που εξυφαίνονται τόσο στο Υπ. Υγείας όσο και στα διάφορα κέντρα και παράκεντρα λήψης αποφάσεων.

Σενάριο 1^ο: Στο Νοσοκομείο Α. Φλέμιγκ, στην Πτέρυγα Τσαγκάρη, διαμορφώνεται ένα απομονωμένο κτήριο, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως χώρος υποδοχής των ύποπτων περιστατικών του ιού Ebola, όπως επίσης «…προγραμματίζεται δημιουργία δυο ψυχιατρικών κλινικών, και πιθανόν δημιουργία κλινικής νοσηλείας καρκινοπαθών τελικού σταδίου, με μεταφορά των χειρουργικών κλινικών στο Σισμανόγλειο…»(Δηλώσεις του Διοικητή 1ης ΥΠΕ στο Έθνος 12/10/2014.

Σενάριο 2^ο: Στο Νοσοκομείο Α. Φλέμιγκ, η Πτέρυγα Τσαγκάρη, που είναι η μεγαλύτερη και περιλαμβάνει και το κτήριο του Ebola, εκκενώνεται με το πρόσχημα της καταβολής ενοικίου

(κλείνει δηλαδή), γίνεται μετεγκατάσταση κλινικών στο ήδη κορεσμένο Σισμανόγλειο και στην πολύ μικρότερη Πτ. Μπόμπολα (πρακτικά αδύνατο) και η τελική του μορφή περιλαμβάνει εξωτερικά ιατρεία, τη νεφρολογική κλινική (δηλαδή η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού για παράδειγμα θα καταργηθεί;) και μονάδα του ΠΕΔΥ( Δελτίο Τύπου Αν. Υπουργού, 13/10/2014). Εδώ να αναφέρουμε σχετικά με το ενοίκιο ότι καταβάλλεται από το Υπ. Υγείας στο Υπ. Παιδείας, δηλ ανακυκλώνεται μέσα στον κρατικό προϋπολογισμό.

Τα Σωματείο των Εργαζομένων του νοσοκομείου ζητά την πλήρη και ασφαλή επαναλειτουργία του, με ενίσχυση απ’ το ανάλογο προσωπικό. Οποιοδήποτε άλλο σενάριο, συρρίκνωσης, απαξίωσης και κλεισίματος του Νοσοκομείου όπως λέει, θα αποτελέσει αιτία νέων δυναμικών κινητοποιήσεων.

Ανθή Αγγελοπούλου